ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ & ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Η επιχείρηση μας δραστηριοποιείται αποκλειστικά με την χονδρική πώληση των προϊόντων που εμπορεύεται.
Η πώληση από μας γίνεται μόνο σε καταστήματα και εταιρίες σε ποσότητες.
Αγορές μπορούν να κάνουν μόνο τα καταστήματα που είναι εγγεγραμμένοι στο σύστημα μας.
Αν κάποιο προϊόν σας ενδιαφέρει ή αναζητάτε κάποιο κατάστημα κοντά σας κάνοντας εγγραφή στην φόρμα επικοινωνίας και άμεσα ένας συνεργάτης μας θα επικοινωνήσει μαζί σας.

Οι τιμές λιανικής είναι μαζί με το ΦΠΑ 24% και είναι ενδεικτικές.
Τα προϊόντα μας μπορείτε να τα βρείτε στα συνεργαζόμενα καταστήματα σε άλλες τιμές ποιο προσιτές για σας!
Ενημερωθείτε για το κοντινότερο κατάστημα και δείτε το προϊόν εκεί.

Μια νέα μελέτη προειδοποιεί ότι τα πλαστικά εκθέτουν τα νήπια σε βλαβερές χημικές ουσίες που ονομάζονται φθαλικά άλατα. «Προς το παρόν δεν ξέρουμε ποιες είναι οι πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των ουσιών αυτών στην υγεία, αλλά μεγάλος αριθμός μελετών σε πειραματόζωα καταδεικνύει αναπτυξιακή και αναπαραγωγική τοξικότητα (από φθαλικά άλατα), ενώ από λίγες μελέτες σε ανθρώπους έχουν καταγραφεί επιπτώσεις στην υγεία», υπογράμμισε στο Reuters Health η δρ Sheela Sathyanarayana.

Τα φθαλικά άλατα χρησιμοποιούνται για να κάνουν εύκαμπτα τα πλαστικά και για να σταθεροποιούν τα χρώματα, ενώ απαντώνται σε πληθώρα καταναλωτικών προϊόντων συμπεριλαμβανομένων των παιχνιδιών, των προϊόντων προσωπικής περιποίησης και των ιατρικών συσκευών.

Oπως ανακοινώθηκε (ηλεκτρονικά) στο περιοδικό Journal of Pediatrics, η δρ Sathyanarayana, από το Πανεπιστήμιο Washington, στο Σιάτλ των ΗΠΑ και οι συνεργάτες της μέτρησαν στις πάνες 163 νηπίων ηλικίας 2 έως 28 μηνών τα επίπεδα διασπάσεως φθαλικών αλάτων στα ούρα.

Αυξημένες συγκεντρώσεις στα δείγματα

Oλα τα δείγματα περιείχαν τουλάχιστον ένα φθαλικό άλας σε μετρήσιμα επίπεδα και 81% των δειγμάτων είχαν μετρήσιμες ποσότητες επτά ή περισσότερων φθαλικών αλάτων.
«Βρήκαμε ότι η χρησιμοποίηση λοσιόν, σαπουνιού και ταλκ για νήπια, είχε σχέση με αυξημένες συγκεντρώσεις μονοαιθυλοφθαλικού άλατος (ΜΕΡ), μονομεθυλοφθαλικού άλατος (ΜΜΡ) και μονοσοβουτυλοφθαλικού άλατος (ΜΙΒΡ) σε ούρα νηπίου», είπε η δρ Sathyanarayana. Η σχέση αυτή ήταν ισχυρότερη σε νήπια, μικρότερα των 8 μηνών, «τα οποία ίσως είναι πιο ευάλωτα στην αναπτυξιακή και αναπαραγωγική τοξικότητα των φθαλικών αλάτων», επεσήμαναν οι ερευνητές στην ανακοίνωσή τους.

Σήμερα, οι παραγωγοί στις ΗΠΑ δεν είναι υποχρεωμένοι να αναγράφουν το περιεχόμενο φθαλικών αλάτων στις ετικέτες της συσκευασίας των προϊόντων δυσκολεύοντας έτσι τις αποφάσεις των γονέων, συμπληρώνουν οι ερευνητές.

«Εάν οι γονείς επιθυμούν να ελαττώσουν την έκθεση των παιδιών τους μπορούν να χρησιμοποιούν ελάχιστες ποσότητες λοσιόν, σαπουνιού και ταλκ νηπίων, εκτός εάν υπάρχει άλλη υπόδειξη για ιατρικούς λόγους, καταλήγει η δρ Sathyanarayana.

Όλοι έχουμε αναρωτηθεί κατά καιρούς σχετικά με το τι ρούχα και τι εξοπλισμό χρειαζόμαστε για την προπόνηση που κάνουμε ή για το άθλημα που πρόκειται να ασχοληθούμε. Μερικές φορές μάλιστα ξεκινάμε το άθλημα με ότι ρούχα έχουμε νομίζοντας ότι ο εξοπλισμός είναι απαραίτητος μόνο στους επαγγελματίες αθλούμενους. Όμως ο κατάλληλος εξοπλισμός δεν έχει να κάνει με το επίπεδο του επαγγελματισμού και με το πόσες ώρες ασκούμαστε ή αθλούμαστε κάθε μέρα αλλά στο να κατανοήσουμε την ανάγκη για προστασία του σώματος μας από τραυματισμούς και να τον διατηρήσουμε το δυνατό σωματικά και ψυχικά υγιή, ώστε να συνεχίσουμε με αμείωτο ρυθμό τις προπονήσεις. Ειδικότερα, ο σωστός εξοπλισμός του δρομέα, βοηθάει ιδιαίτερα στο να απολαύσουμε περισσότερο το τρέξιμο. Με το σκεπτικό βέβαια ότι και ο χομπίστας και ο επαγγελματίας δουλεύουν ο καθένας στα όριά τους προσπαθώντας να ξεπεράσουν τον εαυτό τους. Οι δρομείς πρέπει να προστατέψουν τα πόδια τους, διότι δέχονται απίστευτες πιέσεις και εργάζονται σκληρότερα από οποιοδήποτε άλλο μέλος του σώματος. Βασική φιλοσοφία είναι: “Μην καταστρέφετε τα πόδια και τα παπούτσια σας με μια οποιαδήποτε κάλτσα”.

Γιατί τις χρειαζόμαστε;
Μια υψηλής ποιότητας δρομική κάλτσα δεν είναι απλά ένα κομμάτι “ύφασμα”, αλλά ο ενδιάμεσος λειτουργικός κρίκος “πόδι-παπούτσι” που έρχεται απευθείας σε επαφή με το δέρμα. Είναι το υλικό που διαχειρίζεται την υγρασία του ποδιού και είναι η επιφάνεια που θα προστατεύσει τα πόδια από τις πιέσεις και τους κραδασμούς καθώς και θα στηρίξει σωστά το πέλμα με τις επιλεγμένα ανατομικές επενδύσεις.

Τι πρέπει να αποφύγουμε;
Κρατήστε τις βαμβακερές κάλτσες, έστω και αν έχουν την ένδειξη “Running” μακριά από τα δρομικά σας παπούτσια. Για τρέξιμο και άσκηση πάνω από 30 λεπτά, είναι πολύ καλή ιδέα να χρησιμοποιείτε μια κάλτσα κατασκευασμένη από υλικά που είναι λιγότερο φιλικά προς το νερό και περισσότερο φιλικά προς το πόδι, συνεπώς περισσότερο ικανά στη σωστή μεταφορά της υγρασίας. Οι έννοιες «υδρόφιλο» και «υδρόφοβο» αναφέρονται αντίστοιχα στην ικανότητα μιας κάλτσας να απορροφά ή όχι την υγρασία. Το βαμβάκι λοιπόν, απορροφά την υγρασία εξαιρετικά καλά – στην πραγματικότητα, τόσο καλά που ποτέ δεν την αφήνει να φύγει! Οι βαμβακερές κάλτσες απορροφούν την υγρασία, διογκώνονται εξαιτίας της και χάνουν τη φόρμα τους και την συμπίεσή τους, ενώ συνεχίζουν να την συσσωρεύουν και να την συγκρατούν μέχρι και το τέλος της άσκησης. Περισσότερο αναλυτικά, η ποσότητα του ιδρώτα αυξάνει δραματικά κατά τη διάρκεια της άσκησης προκειμένου να βοηθήσει το σώμα σας στην ψύξη. Για παράδειγμα, οι αθλητές που προπονούνται μπορούν να παράγουν 1500-2000ml ιδρώτα ανά ώρα κατά τη διάρκεια έντονης άσκησης σε ζεστό περιβάλλον, ενώ υπάρχουν και άτομα στα οποία η ποσότητα που παράγεται μπορεί να φτάσει τα 3700ml ανά ώρα. Η υψηλότερη συγκέντρωση των ιδρωτοποιών αυτών αδένων εντοπίζεται στις παλάμες των χεριών μας και στα πέλματα των ποδιών μας. Το πέλμα του ποδιού έχει τους περισσότερους ιδρωτοποιούς αδένες του σώματος -στο σύνολο περίπου 250.000 έως 300.000. Έτσι, ο ιδρώτας του σώματος που παράγεται και δεν προλαβαίνει να εξατμιστεί, καταλήγει στα πόδια και κατά συνέπεια συσσωρεύεται στις κάλτσες.  ΠΡΟΣΟΧΉ! Μιλάμε πάντα για κάλτσες 100% βαμβάκι και όχι για κάλτσες που συνδυάζουν με το βαμβάκι και άλλα υλικά μειώνοντας κατά πολύ τα αρνητικά του βαμβακιού.

Αποτελέσματα
Από τα ανωτέρω, σε συνδυασμό ότι το πόδι είναι κλεισμένο στο παπούτσι και δεν αερίζεται επαρκώς, δημιουργούνται τα διάφορα προβλήματα: φουσκάλες, κάλοι, ερεθισμοί, μυκητιάσεις στα πόδια των αθλητών και όλα αυτά είναι δυνατό να συμβούν από την κακή εφαρμογή μιας κάλτσας κατασκευασμένης από ακατάλληλα υλικά. Στην πραγματικότητα η χρήση ακατάλληλων υλικών μπορεί να οδηγήσει στην κερατόλυση πελμάτων – δυσάρεστη όσο ακούγεται η οποία εμφανίζεται σε πόδια που έχουν υποφέρει από υπερβολική εφίδρωση, απόφραξη, επαναλαμβανόμενη παρουσία υγρασίας με αποτέλεσμα την αλλοιωμένη επιφάνεια αυξημένου PH στο δέρμα. Και όσον αφορά το πόδι του αθλητή να θυμάστε πάντα: «Σκοτεινό, ζεστό, υγρό περιβάλλον στο πόδι είναι ο παράδεισος των μυκητών».

Τι πρέπει να επιλέξουμε;
Για το άθλημα του Running όπου η εφίδρωση είναι έντονη και συνεχής για μεγάλο χρονικό διάστημα η πιο κατάλληλη ίνα που χρησιμοποιείται για την κατασκευή καλτσών ιδανικών για τρέξιμο είναι το Coolmax. Το υλικό Coolmax θεωρείται το πιο κατάλληλο για τη διαχείριση της συσσωρευμένης υγρασίας και απολύτως συμβατό με τα υλικά που είναι κατασκευασμένα τα δρομικά παπούτσια. Οι συνθετικές ίνες είναι υδρόφοβες, εννοώντας ότι επειδή δεν τους αρέσει η υγρασία την μεταφέρουν μακριά από το πόδι εξατμίζοντας την. Πέρα της επιλογής των κατάλληλων ινών που να είναι φιλικά προς το πόδι σας κατά τη διάρκεια του running, οι υψηλής ποιότητας δρομικές κάλτσες διαθέτουν και άλλα πλεονεκτήματα που μπορούν να βελτιστοποιήσουν τις επιδόσεις σας. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό είναι η έλλειψη ραφής με handmade ένωση στην περιοχή των δακτύλων, η οποία εξαλείφει την πιθανότητα τριβής και ερεθισμού στο πάνω μέρος των δακτύλων, οι ειδικές ενισχύσεις της κάλτσας με ανατομικές ζώνες για σταθερότητα στην κίνηση, η φτέρνα Υ για να φωλιάζει σωστά το πόδι. Επιπλέον, η ειδική πλέξη των υλικών και η ιδιαίτερη δομή της κάλτσας με τις επιλεγμένες ζώνες και τα κανάλια εξαερισμού στον σχεδιασμό της, επιτρέπουν την υγρασία να απομακρύνεται από τα πόδια γρηγορότερα και βοηθούν την κάλτσα στην “αναπνοή”.

Περισσότερες τεχνικές πληροφορίες σχετικά με “Coolmax VS Cotton” (cotton χωρίς άλλα υλικά μέσα του)
Οι ίνες κατασκευασμένες από υλικά που έχουν την τάση να διογκώνονται με την υγρασία που συγκρατούν, όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε τείνουν να χάνουν την φόρμα τους. Οι φυσικές ίνες φαίνεται να διογκώνονται περισσότερο από τις συνθετικές: Το βαμβάκι διογκώνεται κατά 45%, το μαλλί περίπου 35%, ενώ το ακρυλικό θα αυξηθεί περίπου μόνο 5%. Το βαμβάκι είναι περισσότερο από 2 φορές ανθεκτικό στη ροή και κατακράτηση της υγρασίας. Απορροφά και συγκρατεί την υγρασία και φαίνεται να έχει πολλαπλάσια κατακράτηση από ότι μια κάλτσα κατασκευασμένη από Coolmax. Όταν η βαμβακερή κάλτσα είναι υγρή, επιπροσθέτως χάνει την ιδιότητα απορρόφησης κραδασμών, γεγονός πολύ σημαντικό για έναν δρομέα. Δεν μπορεί να αναπνεύσει, ενώ η διόγκωση των ινών της και η επιφάνειά της φράζουν με την συσσωρευμένη υγρασία.

Drying Comparison: Κατά την χρονική συγκριτική δοκιμή στεγνώματος των διάφορων ινών, μετά από 30 min. το Coolmax έχει απολέσει το 95% της υγρασίας ενώ το βαμβάκι 50% της υγρασίας.
Drying Performance: Κατά την σύγκριση της απόδοσης-ικανότητας στεγνώματος %, στο ίδιο χρονικό διάστημα το Coolmax έχει κατά 2,5 φορές μεγαλύτερη ικανότητα από αυτήν του βαμβακιού.
Overall wear comfort: Κατά την αξιολόγησή του για την συνολική συμπεριφορά και την αίσθηση άνεσης, το Coolmax βαθμολογήθηκε “very good” (1,9 rate) ενώ το βαμβάκι “poor” (5,5 rate). Η κλίμακα αξιολογείται με βαθμολογία από “very good” εως “unsatisfactory”.

Όταν αγοράσει κανείς μια νέα συσκευή του σήμερα δηλαδή ένα φακό Alpin, ένα iPhone , ένα Laptop , μια φωτογραφική κτλ μόλις ξεπεράσει τον ενθουσιασμό του αρχίζει και μπαίνει σε ερωτηματικά για την καλύτερη χρήση της εκάστοτε συσκευής όσον αφορά την μπαταρία και την ζωή αυτής.. :
Με την μπαταρία τι γίνετε? Τι πρέπει να προσέξω ? Ισχύει ότι έχω ακούσει μέχρι στιγμής τόσα χρόνια που χρησιμοποιώ φορητές ηλεκτρονικές συσκευές?
Κάπου εδώ υπάρχουν μερικές ξεχασμένες αντιλήψεις που μας ακολουθούν και της ακούμε συνέχεια και άλλες που αληθεύουν και θα μας ακολουθούν για αρκετά χρόνια ακόμα..

1. Μια συνηθισμένη συμβουλή είναι να αφήσεις την συσκευή όλο το βράδυ ώστε φορτίσει η μπαταρία αν θέλεις να έχει αυξημένη απόδοση στο μέλλον..
Αυτό όμως είναι ψέμα.. Τουλάχιστον για όλες τις συσκευές που κάνουν χρήση των μπαταριών ιόντων λιθίου..
Οι μπαταρίες Ιόντων Λιθίου δεν χρειάζονται αρχική φόρτιση, ούτε πολύωρη, ούτε ολιγόωρη. Όλες οι μπαταρίες ιόντων λιθίου έρχονται από το εργοστάσιο με κάποιο ποσοστό φόρτισης. Χρησιμοποιείς λοιπόν όση αρχική φόρτιση έχεις και μετά ξεκινάς κανονικά τις φορτίσεις, χωρίς κάποια ιδιαίτερη αντιμετώπιση.
Ο παραπάνω τρόπος αντιμετώπισης μιας νέας συσκευής είχε βάση όταν ακόμα κάναμε χρήση των μπαταριών Νικελίου Καδμίου (NiCd) και Νικελίου Υδριδίου Μετάλου (NiMH) στις συσκευές που τότε όντως ήθελαν αρχική φόρτιση.

2.Πρέπει να αφαιρώ την μπαταρία από το φορτιστή μόλις φτάσει στο 100% γιατί υπάρχει πιθανότητα «υπερφόρτισης» και μείωσης της απόδοσης της μπαταρίας με τον καιρό.?
Η απάντηση είναι όχι..
Η συγκεκριμένη συμβουλή είναι για παλαιότερες εποχές που πλέον εχουν περάσει στο τεχνολογικό χρονοντούλαπο..Οι μπαταρίες ιόντων λιθίου έχουν ένα έξυπνο σύστημα το οποίο μόλις η μπαταρία φορτιστεί πλήρως διακόπτεται η φόρτιση από το ίδιο το κύκλωμα..Επίσης δεν είναι επιβλαβές το να αφήσουμε την συσκευή μας για ώρες επάνω στο φορτιστή .. Βέβαια οι ηλεκτρονικές συσκευές δεν τα πάνε καλά με την θερμοκρασία αλλά οι πιθανότητες να προκληθεί ζημιά από κάτι τέτοιο είναι σχεδόν μηδενικές..

3. Η μερική φόρτιση κάνει ζημιά ? :
Επίσης ένα ακόμα σύνηθες λάθος που ακούμε είναι ότι δεν πρέπει να κάνουμε μερική φόρτιση..Οι μπαταρίες ιόντων λιθίου συμπεριφέρονται πολύ πιο θετικά στην μερική φόρτιση από την ολική φόρτιση.Γιατί πολύ απλά το προσδόκιμο ζωή τους, εξαρτάται από το πόσους πλήρεις “κύκλους φόρτισης” θα «υποστούν» στην ζωή τους. Γι αυτό και πιθανόν να έχετε ακούσει ή διαβάσει ότι οι μπαταρίες αυτές έχουν διάρκεια ζωής π.χ. 3000 κύκλους φόρτισης (charge circles).
Όταν ακούτε «κύκλους φόρτισης» εννοούμε την φόρτιση επί του συνόλου και ΟΧΙ αποκλειστικά την μεμονωμένη ( 0%—-> 100%..)
Δηλαδή αν κανείς φορτίσει την συσκευή του σε μια ημέρα την μία φορά 50% την δεύτερη 30% και την άλλη μέρα το πρωί άλλο ένα 20% τότε θα χαρακτηριστεί και πάλι ως πλήρη φόρτιση άσχετα με τον αν το γέμισμα της μπαταρίας έχει γίνει διαδοχικά.Η μπαταρία δεν έχει καμία απολύτως φθορά από αυτή την διαδικασία..
Φυσικά κάποια στιγμή θα εμφανίσει κάποια σημάδια πτώσης της απόδοσης της αλλά αυτά θα είναι φυσιολογική ζημιά και όχι κάτι που προκλήθηκε από εσάς.

4. Πρέπει να αδειάζει η μπαταρία εντελώς για να φορτίσω πάλι την συσκευή μου?
Η απάντηση και εδώ είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ..!
Αυτή η λογική είχε ισχύει όταν ακόμα οι μπαταρίες είχαν βάση το Νικέλιο οι οποίες είχαν το γνωστό και ως » Memory effect»..Αυτής της γενιάς οι μπαταρίες πραγματικά «πονούσαν» σε αυτό σημείο και έτσι η σκιά τους μας ακολουθεί μέχρι και σήμερα..
Στην γενιά των μπαταριών ιόντων λιθίου η πλήρης εκφόρτιση μπορεί να αποβεί καταστροφική μιας και προκαλεί ζημιά στα ιόντα της μπαταρίας των συσκευών..Με απλά λόγια πρέπει στην συγκεκριμένη γενιά μπαταριών να υπάρχει πάντοτε ένα διαθέσιμο ποσοστό ενέργειας 5% – 10% στην μπαταριά ώστε να μην προκληθεί βλάβη.Η βλάβη που μπορεί να προκληθεί είναι να μπει η μπαταριά μας σε διαδικασία «ύπνου» και να επηρεάσει άμεσα την ζωή της μπαταρίας επί του συνόλου..

Τι ισχύει όμως γενικότερα με αυτές τις μπαταρίες? :

Μπαταρίες ιόντων Λιθίου – φόρτιση εκφόρτιση και τύποι μπαταριών
Οι μπαταρίες ιόντων λιθίου χρησιμοποιούνται σήμερα σε ένα τεράστιο εύρος ηλεκτρικών συσκευών, από τα κινητά τηλέφωνα μέχρι τα υβριδικά οχήματα. Μπορούν να αποθηκεύουν μεγάλα ποσά ενέργειας ανά μονάδα βάρους (περιέχουν υψηλότερη πυκνότητα ενέργειας). Έτσι παρατείνεται η διάρκεια ζωής της μπαταρίας, ενώ είναι πιο ελαφριά αφού το λίθιο είναι το πιο ελαφρύ μέταλλο.
Μπορείτε επίσης να επαναφορτίσετε την μπαταρία ιόντων λιθίου όποτε σας βολεύει χωρίς να χρειάζεται πλήρη φόρτιση ή πλήρη αποφόρτιση πράγμα το οποίο απαιτούν οι άλλες μπαταρίες για καλύτερη απόδοση. Για αυτό τον λόγο εξασφαλίζουν καλύτερη απόδοση στα οχήματα, μεγάλη αυτονομία σε σύγκριση με τις μπαταριές μόλυβδου και έχουν διπλάσια αυτονομία και πενταπλάσια διάρκεια ζωής.
Ο όρος «μπαταρία λιθίου» ή «συσσωρευτής λιθίου» αναφέρεται σε μια κατηγορία μπαταριών με διαφορετική σύνθεση, περιλαμβάνοντας πολλούς τύπους καθοδικών ηλεκτροδίων και ηλεκτρολυτών.

Οι μπαταρίες λιθίου Χωρίζονται σε:
1. Ιονικές μπαταρίες λίθιου (συμπεριλαμβανόμενης της πολυμερείς μπαταρίες λίθιου)
Επαναφορτιζόμενες μπαταρίες που χρησιμοποιούνται συνήθως σε ηλεκτρονικές συσκευές όπως: φορητός υπολογιστής, κινητά τηλέφωνα, συσκευές MP3, συσκευές DVD, συστήματα πλοήγησης GPS, κάμερες, ηλεκτρικά εργαλεία.
2. Μπαταρίες μετάλλων λίθιου (συμπεριλαμβανομένων των μπαταριών κραμάτων λίθιου) :
Μη επαναφορτιζόμενες/μίας χρήσης μπαταρίες που έχουν το μέταλλο λιθίου, οι οποίες χρησιμοποιούνται γενικά σε μικρές, φορητές ηλεκτρονικές συσκευές, όπως: ρολόγια, θερμόμετρα, υπολογιστές τσέπης, ηλεκτρονική κλειδαριά αυτοκινήτου, εφεδρικές μπαταρίες υπολογιστών ή επικοινωνιακού εξοπλισμού.

Το στοιχείο Λιθίου Ιόντων, έχει ένα θετικό ηλεκτρόδιο που περιέχει οξείδιο του λιθίου. Τα ιόντα του λιθίου μεταφέρονται κατά την φόρτιση ή την εκφόρτιση από το ένα στο άλλο ηλεκτρόδιο, μέσω ενός πορώδους διαχωριστικού φύλλου εμβαπτισμένου σε ηλεκτρολύτη.

Τα στοιχεία Li-Io έχουν ονομαστική τάση 3,7 V, και προσφέρονται σε ελάχιστα μεγέθη/χωρητικότητες (ποιο γνωστά τα 450mAh και 700mAh).

Τα Li-Io ήταν μία μεγάλη εξέλιξη στον χώρο των ηλεκτρικών στοιχείων, με το εξής μειονεκτήμα :
Δεν μπορούν να εκφορτιστούν με ρεύμα μεγαλύτερο από 2C.

Για ασφάλεια από υπερβολικό ρεύμα φόρτισης, ή εκφόρτισης, πρέπει να έχουν ενσωματωμένο ένα ηλεκτρονικό κύκλωμα προστασίας. Χωρίς αυτό το κύκλωμα η χρήση τους εγκυμονεί κινδύνους έκρηξης. Το κύκλωμα αυτό ανοίγει όποτε η τιμή του ρεύματος ξεπεράσει το ασφαλές όριο, αλλά δεν επανέρχεται (δεν ξανακλείνει) μόνο του, παρά μόνο αν αποσυνδεθεί πρώτα η μπαταρία από την κατανάλωση, και συνδεθεί εκ νέου.

Η φόρτιση των Li-Io γίνεται με ειδικό φορτιστή ή ειδικό πρόγραμμα σε σύνθετο φορτιστή. Δεν κάνει να χρησιμοποιηθεί για την φόρτιση τους πρόγραμμα για Li-Po, γιατί το τελευταίο δίνει μεγαλύτερη τάση από την επιτρεπόμενη για τα Li-Io (ενώ επιτρέπεται το αντίστροφο).

Στοιχεία ΛΙΘΙΟΥ-ΙΟΝΤΩΝ-ΠΟΛΥΜΕΡΟΥΣ (Li-Io-Po) :
Σήμερα τα πλέον διαδεδομένα επαναφορτιζόμενα στοιχεία Λιθίου είναι τα επονομαζόμενα Λιθίου – Πολυμερούς. Αυτά στην πραγματικότητα είναι στοιχεία "Λιθίου Ιόντων Πολυμερούς, ή Li-Po.
Πληροφοριακά αναφέρουμε ότι υπάρχουν και αυθεντικά στοιχεία Λιθίου Πολυμερούς τα οποία όμως δεν μπορούν να αποδώσουν σε θερμοκρασίες κάτω από 60 βαθμούς κελσίου.Το στοιχείο του Λιθίου Ιόντων Πολυμερούς, το πορώδες διαχωριστικό φύλλο έχει αντικατασταθεί από ένα φύλλο συμπαγούς πολυμερούς υλικού, που ναι μεν είναι μη αγώγιμο στον ηλεκτρισμό, αλλά επιτρέπει να περάσουν τα ιόντα.
Τα ηλεκτρόδια τους είναι Λίθιο στην κάθοδο, και Γραφίτης (άνθρακας) στην άνοδο. Τα στοιχεία Li-Po έχουν ονομαστική τάση 3,7V. Η πρακτική περιοχή τάσης είναι από 4,2 Volts όταν είναι φρεσκοφορτισμένα, έως 3 Volts όταν εκφορτιστούν. Η εξωτερική διαφορά από τα στοιχεία Li-Ion είναι ότι περικλείονται σε μαλακό περίβλημα που λέγεται "φάκελλος". Αυτό το γεγονός τα κάνει να είναι πολύ ελαφριά συγκριτικά με όλα τα άλλα στοιχεία, και αποκλείει τον κίνδυνο έκρηξης, αφού δεν μπορεί να αναπτυχθεί μεγάλη πίεση στο εσωτερικό του στοιχείου, όχι όμως και τον κίνδυνο ανάφλεξης όπως θα δούμε στην συνέχεια. Η σχέση βάρους / χωρητικότητας και η ικανότητά τους να εκφορτίζονται με μεγάλες συγκριτικά εντάσεις,.
Προσοχή: Η εργασία για την σύνδεση μεμονωμένων στοιχείων μεταξύ τους είτε σε σειρά, είτε παράλληλα, μέσω των γυμνών ακροδεκτών τους, εγκυμονεί κινδύνους βραχυκυκλώματος, που έχει σαν συνέπεια την ανάφλεξη του στοιχείου.

Φόρτιση :
Όταν φεύγουν από το εργοστάσιο κατασκευής τους, οι Li-Po έχουν περίπου το 50% του φορτίου τους.Τα στοιχεία Li-Io και Li-Po απαιτούν ειδικές παραμέτρους φόρτισης, που ΜΟΝΟ φορτιστές κατασκευασμένοι γι' αυτή την αποστολή (ή τα ειδικά προγράμματα Li-Io και Li-Po των σύνθετων φορτιστών) μπορούν να χρησιμοποιηθούν .Η μέγιστη τάση φόρτισης ανά στοιχείο (σε σειρά) είναι 4,235V. Στην πράξη η τάση φόρτισης ορίζεται στα 4,2V ή στα 4,15V για περισσότερη ασφάλεια.

Αντίστοιχα, ο γενικός κανόνας ορίζει το μέγιστο ρεύμα φόρτισης στο 1C. Στο μέλλον αυτό σίγουρα θα βελτιωθεί. Αν οι τιμές της τάσης ή της έντασης κατά την φόρτιση είναι μεγαλύτερες από τις επιτρεπόμενες, υπάρχει κίνδυνος ανάφλεξης ενός ή περισσότερων στοιχείων. Η φλόγα που βγαίνει από ένα στοιχείο Li-Po θυμίζει βεγγαλικό και φθάνει τα 3-4 μέτρα.Το ρεύμα φόρτισης αρχικά είναι 1C, αλλά μειώνεται βαθμηδόν καθώς η μπαταρία φορτίζεται, και όταν η τάση του στοιχείου φθάσει τα 4,2V, στο τέλος της φόρτισης η ένταση έχει πέσει στο 0,1-0,2C. Με αρχική ένταση το 1C η μπαταρία θα επανακτήσει το 90% της χωρητικότητας της σε μία ώρα, ενώ το υπολειπόμενο 10% απαιτεί 45-50 ακόμη λεπτά.

Φορτίζοντας με ρεύμα μεγαλύτερο από το επιτρεπόμενο, δεν θα κερδίσεις τόσο χρόνο που να αντισταθμίζει την αναμενόμενη μείωση της ζωής της μπαταρίας και της χωρητικότητά της, ή τον κίνδυνο ανάφλεξης των στοιχείων.Η φόρτιση μπορεί να γίνει με τα στοιχεία σε σειρά ή παράλληλα, ή και σε συνδυασμό των δύο. Σε κάθε περίπτωση τα στοιχεία πρέπει να είναι ακριβώς τα ίδια, και δεν εννοούμε το τι γράφει η ετικέτα αλλά το να συμπεριφέρονται ακριβώς όμοια μεταξύ τους, πράγμα όχι τόσο εύκολο στην πράξη.. Επειδή λοιπόν δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ότι στην πράξη τα στοιχεία είναι ακριβώς ίδια, μετά το τέλος της φόρτισης, έλεγξε την τάση κάθε ενός στοιχείου χωριστά. Αν υπάρχει στοιχείο που έχει διαφορά τάσης από τα άλλα μεγαλύτερη από 0,05V, φόρτισε το ή εκφόρτισέ το – αντίστοιχα- μεμονωμένα, για να έρθει στο επίπεδο των άλλων.

Επιτρέπεται να φορτίσεις Li-Po σε φορτιστή/πρόγραμμα Li-Io, αρκεί να επιλέξεις τον σωστό αριθμό στοιχείων και τιμή ρεύματος το 1C. Δεν επιτρέπεται να φορτίσεις Li-Io σε πρόγραμμα LI-Po.
Μην αφήνεις μόνες τις μπαταρίες λιθίου σε φόρτιση. Να τις επιβλέπεις πολύ συχνά, και να τις αγγίζεις με το χέρι για να αισθανθείς την πιθανή αύξηση της θερμοκρασίας. Μη τις φορτίζεις μέσα στη συσκευή. Στο σπίτι, τοποθέτησε την μπαταρία που φορτίζει μακρυά από εύφλεκτα υγρά, ή εύφλεκτα αντικείμενα, σε χώρο άκαυστο, και καλύτερα απομόνωσε την σε ένα χώρο που θα φτιάξεις περιμετρικά με τούβλα, ή μέσα μεταλλικό κουτί, ή μέσα σε γυάλινο δοχείο. Μη φορτίζεις μπαταρίες λιθίου μέσα στο αυτοκίνητο.

Εάν περάσει ο προβλεπόμενος χρόνος φόρτισης και δεν έχει φορτίσει πλήρως η μπαταρία, σταμάτα την φόρτιση και θεώρησε την μπαταρία αυτή "εκτός χρήσης". Επίσης η φόρτιση πρέπει να σταματήσει οπωσδήποτε αν σύμφωνα με την ένδειξη του φορτιστή, έχει περάσει από αυτόν χωρητικότητα μεγαλύτερη από το 1,05C της μπαταρίας. Δηλαδή για μία εκφόρτισμένη μπαταρία 700mAh δεν πρέπει να περάσει περισσότερο από 735mAh. Τέλος αν φουσκώσει σημαίνει ότι έχει υπερφορτιστεί και πρέπει να χαρακτηριστεί εκτός χρήσης.

Επειδή η τάση φόρτισης είναι πολύ κρίσιμη, κυκλοφορούν ειδικά κυκλώματα ελέγχου τάσης (προστασίας από υπέρταση) που παρεμβάλλονται στο κύκλωμα φόρτισης, όταν δεν εμπιστεύονται τον φορτιστή.

Εκφόρτιση:

Οι διάφορες μάρκες ορίζουν διαφορετικές τιμές κατώτατης ασφαλούς τάσης για κάθε στοιχείο. Η εταιρεία Kokam ορίζει ότι τάση ενός εκφορτισμένου στοιχείου Li-Po, δεν πρέπει να πέσει πιό κάτω από 3,0V

Οι διάφορες μάρκες ορίζουν διαφορετικές τιμές κατώτατης ασφαλούς τάσης για κάθε στοιχείο. Η εταιρεία Kokam ορίζει ότι τάση ενός εκφορτισμένου στοιχείου Li-Po, δεν πρέπει να πέσει πιό κάτω από 3,0V σε ηρεμία, ή από 2,5 V υπό φορτίο. Αν η τάση πέσει σε χαμηλότερες τιμές από αυτές που ορίζει η εταιρεία του στοιχείου, το στοιχείο θα χαλάσει.
Ολα τα στοιχεία δεν είναι της ίδιας μάρκας, και πάλι από αυτά της ίδιας μάρκας δεν είναι όλα της ίδιας γενιάς, ή της ίδιας παρτίδας. Ετσι δεν μπορούμε να ορίσουμε εδώ το μέγιστο ρεύμα εκφόρτισης με ένα πολλαπλάσιο του C, όπως κάναμε για άλλα είδη στοιχείων. Η πρώτη γενιά Li-Po περιόριζε το ρεύμα εκφόρτισης στα 2-3C, και η δεύτερη γενιά στα 5-6C. Σήμερα υπάρχουν στοιχεία που επιτρέπουν εκφόρτιση με 8-20C, όχι βέβαια χωρίς μείωση της ωφέλιμης χωρητικότητάς τους, ή ακόμα και της ζωής τους. Οταν αγοράζεις μία νέα μπαταρία σημείωσε επάνω της με μαρκαδόρο το μέγιστο ρεύμα εκφόρτισης σύμφωνα με τις προδιαγραφές της.

Ο περιορισμός της έντασης εκφόρτισης ανά στοιχείο, μπορεί να ξεπεραστεί αν ενώσουμε δύο ή περισσότερα ίδια στοιχεία παράλληλα. Για παράδειγμα αν ένα στοιχείο μπορεί να εκφορτιστεί με ρεύμα 5Α,ενώνοντας δύο ίδια παράλληλα μπορούμε να πάρουμε ρεύμα 10Α, με τρία ίδια παράλληλα να πάρουμε ρεύμα 15Α,κ.ο.κ.
Όταν κάποια μπαταρία Li-Po εκφορτίζεται με ρεύμα πολύ μεγαλύτερο από ότι συνιστάται, για αρκετά λεπτά της ώρας η θερμοκρασία των στοιχείων θα ανέβει σε σημείο που μέσω μιάς χημικής αντίδρασης θα αυξηθεί η εσωτερική αντίσταση των στοιχείων. Αν αυτό γίνει η ισχύς της μπαταρίας ελαττώνεται.

Αποθήκευση-Συντήρηση- Προφυλάξεις
Έχουν μικρό βαθμό εκφόρτισης στην αποθήκευση. Θεωρητικά αυτό σημαίνει ότι μπορείς να τις φορτίσεις σήμερα και να τις χρησιμοποιήσεις μετά από 6 μήνες. Όμως στην πράξη τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Οι Li-Po δεν πρέπει να μένουν πλήρως φορτισμένες για περισσότερο από ένα μήνα. Εάν τις αποθηκεύσεις με πλήρη ενέργεια και για μεγάλο διάστημα, θα μειωθεί η δυνατότητα να ανακτούν όλη την ονομαστική χωρητικότητά τους. Παράλληλα, στην μακρόχρονη αποθήκευση πρέπει να ελέγχεις ότι η τάση τους δεν θα πέσει κάτω από τα 3,0V (ανά στοιχείο). Αν φοβάσαι ότι πλησιάζει η στιγμή που θα συμβεί κάτι τέτοιο, φόρτισέ τες στο 5-10%.

Μην τσακίσεις το στοιχείο. Ούτε να επιχειρήσεις να ανοίξεις το πλαστικό περίβλημά του.
Απόρριψε τα εκτός χρήσης στοιχεία σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Αν δεν υπάρχουν συγκεκριμένες άλλες οδηγίες, πρώτα εκφόρτισέ το, μετά άνοιξε τρύπες στο μαλα κό περίβλημά του, βύθισέ το σε αλατόνερο για δύο – τρείς ημέρες, και μετά πέταξέ το στα οικιακά σκουπίδια. Οι μπαταρίες Λιθίου θεωρούνται φιλικές στο περιβάλλον. Μην τρυπήσεις το περίβλημα όσο το στοιχείο έχει ακόμα ενέργεια. Μη τις πετάξεις στην φωτιά.

Αν ο υγρός ηλεκτρολύτης έρθει σε επαφή με το δέρμα ή τα μάτια, πρώτα ξέπλυνε την περιοχή με άφθονο νερό, και μετά πήγαινε στον γιατρό. Αν οι μπαταρίες χτυπηθούν με βίαιο τρόπο άφησέ τες επί 30 λεπτά να διαπιστώσεις αν θα εκδηλώσουν αντίδραση ή όχι. Η φωτιά μπορεί να προέλθει από την επαφή του Λϊθιου με το οξυγόνο του αέρα. Μη προσπαθήσεις να φορτίσεις στοιχείο που δείχνει έστω και μικρή ζημιά . Αν στοιχείο φουσκώσει κατά την διάρκεια της φόρτισης, διέκοψε αμέσως την φόρτιση, και απομάκρυνε το σε ασφαλές σημείο, γιατί μπορεί να αναφλεγεί μετά από αρκετή ώρα.
Μην κάνεις το λάθος να τις βάλεις για φόρτιση με αντίστροφη πολικότητα. Θερμοκρασία αποθήκευσης και χρήσης είναι 0-50 βαθμοί κελσίου. Η θερμοκρασία τους δεν πρέπει να υπερβεί τους 70 κατά την εκφόρτιση.

Οι μπαταρίες λιθίου δεν έχουν φαινόμενο μνήμης. Φαινόμενο μνήμης είχαν οι παλαιότερες τεχνολογίες. Τι είναι όμως αυτό το φαινόμενο; Οι συμπληρωματικές φορτίσεις, στις παλαιότερου τύπου μπαταρίες -π.χ. τις αφήναμε να εκφορτίσουν ως το 80% και μετά φορτίζαμε- είχαν κακή επίδραση πάνω τους. Η μπαταρία απο κάποιο σημείο και μετά, «θυμόταν» πως στο 80% πήγαινε για … γέμισμα και όταν κάποια στιγμή θέλαμε να εκφορτίσουμε περισσότερο, η μπαταρία «νόμιζε» πως δεν είχε άλλη ενέργεια μέσα! Έτσι το ιδανικό σε εκείνες τις μπαταρίες, ήταν να τις αφήνουμε να αδειάσουν εντελώς πριν τις βάλουμε πάλι στη φόρτιση. Στις λιθίου δεν υπάρχει κανένα όφελος, το αντίθετο μάλιστα.

Οι κατασκευαστές προτείνουν να κάνουμε βυθίσεις εκφόρτισης που και που ?
Ναι, το προτείνουν γιατί είναι σωστό. Η χημεία ιόντων λιθίου και πολυμερούς λιθίου, δεν έχει φαινόμενο μνήμης, έχει όμως… το κύκλωμα που τις ελέγχει! Το κύκλωμα που αναφέραμε παραπάνω, διαθέτει μια «βάση δεδομένων» όπου συλλέγει στατιστικά και μετρήσεις συνεχώς. Παρακολουθεί δηλαδή την απόδοση της μπαταρίας και υπολογίζει με μαθηματικούς τύπους το «πόση χωρητικότητα» έχουν τα κελιά που ελέγχει. Εαν λοιπόν χρησιμοποιούμε πάντα τη μπαταρία όπως πρέπει, δηλαδή με μικρές φορτίσεις, μη επιτρέποντας της να αδειάσει τελείως, το κύκλωμα αρχίζει να βγάζει σφάλματα στις στατιστικές του και να θεωρεί πως οι μπαταρίες διατηρούν μικρότερη ενέργεια από όση πραγματικά μπορούν να χωρέσουν.
Εκεί ερχόμαστε εμείς για να βελτιώσουμε αυτές τις στατιστικές. Που και που, δηλαδή περίπου κάθε 30 κύκλους φόρτισης-εκφόρτισης, πρέπει να αφήσουμε την μπαταρία να βυθιστεί στο 3% της χωρητικότητας της. Με αυτό τον τρόπο, το κύκλωμα καταγράφει στα δεδομένα του τις πραγματικές τιμές χωρητικότητας και έτσι η μπαταρία μας θα έχει μεγαλύτερο χρόνο ζωής.